Witold Kurski - były zawodnik bojerowy.
Drodzy Czytelnicy!
W poniższym artykule omawiamy zjawiska w ruchu bojera, a jest to samoczynna zmiana kierunku jazdy ślizgu lodowego w przypadku uniesienia jego płozy nawietrznej. Bojer samoczynnie bez udziału sternika, zmienia kierunek jazdy gdy jego nawietrzna płoza unosi się nad powierzchnią lodu.
Zjawisko samoczynnego zbliżania się zawietrznego ślizgu klasy MONOTYP XV przy unoszeniu jego płozy do nawietrznego wyprzedzanego jest znane od dawna i było tematem mrożących krew w żyłach opowieści na kursie bojerowym, co się może stać gdy ta nawietrzna uniesiona płoza opadnie na kokpity wyprzedzanego ślizgu, ale na kursie nie było wówczas odpowiedniej atmosfery aby tę sprawę wyjaśniać. Problem powrócił po wielu latach, gdy wśród moich słuchaczy na Politechnice Gdańskiej znalazł się student bojerowiec, który na regatach miał taką przygodę, że równolegle żeglującemu nawietrznemu DN-owi podmuch wiatru poderwał płozę i ten wjechał w ślizg mego studenta. Zauważyłem, że jest to ten sam problem co z MONOTYPEM, tylko skutki co do kierunku ruchu ślizgu, są odmienne, bo płoza sterowa ślizgu DN jest z przodu. Zaproponowałem, że podzielimy się pracą w ten sposób, że ja zrobię obliczenia o ile stopni zmienia się kurs MONOTYPA przy podniesieniu płozy nawietrznej, a student spróbuje zrobić to samo dla DN-a, a wyniki porównamy.
Po dwóch tygodniach student przyniósł mi model geometryczny i rachunki z rozwiązaniem problemu. Wzór okazał się dla mnie dziwnie znajomym. Stwierdziłem, że student o własnych siłach wyprowadził jeden ze znanych w trygonometrii sferycznej wzorów Napiera, który można było od razu znaleźć za pomocą Poradnika Matematycznego, ale ja na to nie wpadłem. Pochwaliłem studenta za pracowitość, bo naprawdę się napracował i wyprowadzony przez niego wzór był bezbłędny.
Ten wzór został użyty już przeze mnie do dalszych przekształceń, w zamieszczonym w LINKU artykule.
Opracował na blogu - Paweł Kurski - fan żeglarstwa lodowego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz